In de beeldende kunsten ben ik altijd heel geboeid geweest door sculpturen. Je neemt een blok hout, marmer of andere steen en door een en ander weg te kappen ontstaat een sculptuur. Het schijnt dat duizendpoot Michelangelo zou gezegd hebben dat beelden houwen enkel de figuur bevrijden is uit de brok marmer. Mooi gezegd, maar beeldhouwwerken blijven mijn bewondering altijd weer opwekken.
De schilder kan retoucheren of de tekenaar kan door arceringen een 'foute' lijn of vlak wat corrigeren, doch bij een beeldhouwer is weggekapt ook weg...
En een tweede even grote uitdaging vind ik om beelden te fotograferen zodat je de driedimensionaliteit kan 'zien' en 'ervaren' op een tweedimensionale foto.
Vorige week bezocht ik de vaste collectie van het Gentse MSK en ik keek graag naar de vele beelden van George Minne. Hierbij enkele foto's van één sculptuur, "De biddende non". Biddende nonnen leven vaak in wat men slotkloosters noemt en die vroeger zeker altijd slechts vanachter tralies bezoek konden ontvangen. Die tralies zijn meestal verdwenen, maar 'De biddende non' in Gent fotograferen zonder tralies is geen sinecure... Zie maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten