De tentoonstelling van en over Chiharu Shiota die nog te zien is in Parijs (Grand Palais) tot 19 maart, wordt ons gepresenteerd als een retrospectieve, dus een terugblik en overzicht.
In 's Hertogenbosch (2017) had ik naast haar draden-installaties enkele video's gezien en enkele werkschetsen, maar dat was het. Eerst iets over haar videowerken. In 1996 verhuist Shiota naar Duitsland en studeert in 1997-1998 bij Abramovic in Hamburg. In haar jaren van opleiding (jaren 1990) maakt ze meerdere video's van en met haar zelf tijdens een performance. In die eerste werken is ze heel sterk schatplichtig aan Abramovic. Meer dan in 's Hertogenbosch zijn er video's van haar performances te zien in Parijs. In die zin biedt Grand Palais echt ook een retrospectieve.
Hier tonen ze ook een ander facet van haar werk, nl. hoe ze decors ontworpen heeft voor toneel en opera, met enkele filmpjes waarin je kan zien hoe die decors functioneerden. Dat was voor mij de verrassing van deze expo. Zo zal in Amsterdam de eerstvolgende operaproductie februari dit jaar (Idomeneo, re de Creta) spelen in een decor ontworpen door Shiota. Hieronder het speelvlak van "Gotterdämmerung" (Wagner), gespeeld in de opera van Kiel in 2018.
(©Olaf Struck) |
Zo laveer je als toeschouwer mee tussen het 'kleine' individuele verhaal en zogenaamde 'meta'verhalen. Zo zoek je, samen met Shiota, jouw weg in dat wondere gegeven dat we 'leven' noemen.
nu verheug ik me nog meer op Idomeneo. Dank!
BeantwoordenVerwijderen