In vele plattelandsdorpen zie je langs de straat voor de gevel van een huis soms een bank of een stoel staan. De bewoners komen er dan 's avonds zitten en praten met voorbijgangers of genieten gewoon van zon en landschap. Voor kunstenaar Lieze De Middeleir vormden deze bankjes een aanleiding voor maken van haar 'reizende stoelen'. Die vind je her en der verspreid in het dorp, met op de rugleuning een kort tekstje, een deel uit een vers van Billie Vos. In het festivalhuis lees je het gehele gedicht, maar in de loop van je wandeling door Watou zie je terug hier of daar een stukje vers. Stoelen en verzen nodigen uit om te zitten en om via het landschap dat je ziet en via je eigen verbeelding te komen tot verstilling in het moment. Op een bijzondere manier krijgt het thema van deze kunstenfestivalzomer 'landschap van verbeelding' hierdoor een mooie invulling.
 |
(eigen foto - festivalhuis )
|
 |
| (eigen foto - setting op 7 augustus : tuin oude pastorie) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten