De zondag is sedert de christenen een sterke invloed hebben (gehad) op de samenleving een dag als geen ander. De zondagsrust met een focus op christelijke eredienst bepaalde (en bepaalt in sommige gemeenschappen en regio's nog altijd) het leven. Maar zo'n dag is voor velen ook een wat saaie dag, zoals dichter Philip Hoorne (1964) neerschrijft in volgende vers.
Voor vele Vlamingen een heel herkenbaar 'portret' van een dag die het ook niet kan helpen...
ZONDAG
de zondag kan het ook niet helpen
dat hij de dag is van tompoezen eclairs
elixir d'anvers en soezen bij de koers
de dag van wandelbottines
zweefvliegtuigen en beduimelde foto's
die lacherig uit hun plakboek springen
de dag van vervellen en vervelen
van kiften kribben en kibbelen
en de herstelde vrede achteraf
niemand wordt begraven op een zondag
de zondag is al van zichzelf een graf
(uit: Het Liegend Konijn, 2022/2, blz.114)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten