Nog tot 19 september kan je in de Centrale for Contemporary Art (Brussel) een tentoonstelling zien met werken van Mehdi-Georges Lahlou. In een vorige bericht heb ik getoond hoe de grote geschiedenis van Wereldoorlog I bij de kunstenaar nog vele vragen oproept die hun waarde hebben tot op vandaag.
 |
| (eigen foto) |
Naast geschiedenis is lichamelijkheid en gender nog een belangrijk element in de werken van deze artiest. Hij gebruikte zijn eigen lichaam om onder anderen vragen over geweld en gender onder onze aandacht te brengen.
In deze expo in Brussel komen het geweld tegen gekleurde mensen, homo's en andersdenkenden aan bod op een betonnen lange muur die beschilderd is met allerlei slogans. Al deze slogans hebben gemeen dat zij niet de meest mooie kans van mensen tonen. Deze graffiti met giftige sloganeske commentaren kunnen zo weer overschilderd worden en verdwijnen dan uit ons zicht en uit ons geheugen of wij kunnen er achteloos aan voorbij lopen. Maar weg zijn ze niet; ze blijven voor wie via deze intolerante uitingen wordt aangevallen en ontmenselijkt bestaan als (al dan niet sluimerende) bedreiging.
 |
| (eigen foto - detail uit reeks Casablanca, March 26, 2016) |
In een reeks bewerkte beelden kan je nog net gezichten herkennen. Deze reeks heeft als titel "Casablanca, March 26, 2016". Met deze titel verwijst de kunstenaar naar een homofobe aanval op die dag in de Marokkaanse stad Casablanca. Hij bewerkte foto's van dat gebeuren met email zodat de slachtoffers van deze aanval niet herkenbaar zijn maar toch als het ware een glansrol krijgen. Waar Mehdi-Georges Lahlou zichzelf in sommige videowerken heel provocerend laat filmen met rode pumps en een geschminkt gezicht én zo duidelijk zijn eigen genderbeleving accentueert, gaat hij nu juist heel omzichtig tewerk. Want deze mannen werden via de gemaakte foto's herkend, voor de rechtbank gebracht en veroordeeld, want homoseksualiteit is strafbaar in Marokko. Hoe maatschappelijk geweld tonen en aanklagen zonder dat de slachtoffers opnieuw geslachtofferd worden? Een moeilijke en moedige zoektocht om deze gevoelige gebeurtenissen aan de vergetelheid te onttrekken en dit verhaal te bewaren zonder dat het beeld blijft. Zo komt dat andere belangrijke thema in het werk van Mehdi-Georges Lahlou ook onverbloemd aan bod: gender en geweld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten