Met ons lichaam presenteren we ons
aan de anderen, aan de 'buitenwereld'.
Die presentatie is verre van onbelangrijk.
Dichter Hagar Peeters heeft het
in het onderstaande wat langere gedicht
over een bepaalde soort 'ideale' man.
DE HELD
Hij is torso uit één stuk,
gebeeldhouwd uit spieren,
begoten met vlees,
met druppels zweet bezaaid.
Spijkers als rijpe pruimen
splijten uit zijn borst.
Hij is Jerommeke, Samson
Tarzan of Zeus; hij is Man,
evenals God.
Hoeveel keien verbrijzelde
hij niet met blote handen?
Hoe weinig muren
stuitten zijn gang?
Rambo noemt hij zich,
en ook Superman,
Jupiter, Wodan;
zijn naam verschilt
maar niet zijn gedaante.
Een levende legende is hij;
een vleesgeworden jongensboek
vol onnavolgbare daden, droom
van deugniet en bakvis tegelijk.
Moeders schenken hem met graagte
de hand van hun dochters,
die hem gewillig zijn evenbeeld baren.
Broeders wedden om zijn overwinning
en geven tot hun gouden nadagen
aan de ruïnes op van hun winst.
Verstandige burgers verlaten
bij ontij hun kerken, kelders
en moeders rokken
om onder zijn heupen te schuilen.
Keizers bieden hem paleizen,
koningen delen van hun rijken
maar hooghartig verkiest hij
de geposeerde heroïek
van damesbladen.
 |
| (Wenen buurt stadhuis - juni 2013) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten