Op 12 juli overleed de Amerikaanse videokunstenaar Bill Viola.
Hij was 73 jaar en is heengegaan ten gevolge van Alzheimer.
(The Greeting - ©IMDb) |
Ik ben heel blij en dankbaar dat ik deze bijzondere artiest heb mogen ontdekken midden de jaren 1990 met zijn toen meest recente werk "The Greeting" (1995). Van dan af zocht ik altijd weer waar en wanneer ik meer werk van deze man kon zien. In Londen, Parijs, Dortmunt, Tilburg, Luik, Brussel, Kortrijk, Rotterdam, Oostende... bleef ik telkens weer geboeid, geroerd en ontroerd kijken naar die trage beeldende verhalen waarin de mens centraal staat in de confrontatie met zichzelf, met andere mensen, met de natuur en met de vergankelijkheid.
Voor Viola was zijn werk niet vrijblijvend. Hij zei ooit: "Voor mij is kunst een poging om de ziel wakker te maken; maar de geïndustrialiseerde wereld wil die ziel liefst slapende houden."
Nog begin dit jaar was een grote tentoonstelling met zijn werk in Luik onder de titel : Sculptor of Time. Met zijn traag in de tijd verlopende videofilms vormde hij beelden die kunnen binnensijpelen in het hart van de kijker als die zich daarvoor openstelt.
(still uit : Surrender -eigen foto) |
Deze gedreven en kunstvaardige videomaker heeft een eigen oeuvre bijeengefilmd dat nog lang zal getuigen over zijn omgang met de grote vragen van het leven. Door hun tijdloosheid ben ik ervan overtuigd dat hij nog vele mensen zal blijven aanspreken over de dood heen.
Dank je wel, Bill, voor al dat mooie dat je hebt gemaakt.
Dank je wel, Bill, voor deze intrigerende spiegel
die je ons zal blijven voorhouden ondanks je heengaan.
Dank je wel, meneer Viola!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten