Een van de grootste uitdagingen voor elke mens
is om met zichzelf te leren leven,
om zijn eigen beperkingen en mogelijkheden
naar waarde te schatten.
De zoektocht naar zichzelf levert in de kunstgeschiedenis
een massa zelfportretten op
(geschilderd, getekend, gebeeldhouwd, geschreven).
Deze portretten intrigeren ons altijd opnieuw,
wellicht ook juist omdat ze ons
een spiegel voorhouden over onze eigen zoektocht.
De oudere dichter Roger De Neef (1941) publiceerde
in het tijdschrift Het Liegend Konijn (2023/2, blz. 167)
een tweedelig gedicht onder de titel 'Zelfportret'.
Hierbij het tweede deel.
ZELFPORTRET
2
Ik beheerde
de twee helften van mezelf
met frisse hardheid
en heb daar vrede mee
Ik leerde het me af
die manieren van spreken
van verloren leggen en ontkennen
Ook de manier van kijken
naar bloemen van geluid
de vaststelling om wat ik zag
met zorg te vergeten
Ik haalde me leeg
met het omlijnde lichaam van stilte
in de dooi van licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten