Landmensen en de onbekende zee

 In een recent uitgegeven boek (bij Academia Press) wordt op een overzichtelijke manier getoond hoe belangrijk de zee is voor alle menselijke leven. 

Twee professoren verbonden aan UGent schreven "De onbekende zee. Het belang van de oceaan voor mens en planeet".  Colin Janssen, een vriend van mij, onderzoekt de vervuiling van de zee (denken we maar aan de 'plasticsoep') en Jan Mees is algemeen directeur van het VLIZ (Vlaams Instituut voor de Zee).Zij maken een soort stand van zaken op met aandacht voor de vele/weinige kennis over de zee en haar impact op alle leven op aarde en over de kwetsbaarheid van deze watermassa ten aanzien van het menselijke ingrijpen. Een boek dat aan te bevelen is voor al wie begaan met onze gezondheid én met de gezondheid van onze planeet.

Als inwoners van de lage landen leven we dicht bij de zee, hoogstens een tiental, maximaal een honderdtal kilometer ver. We beseffen niet altijd wat een luxe dat is. Hoezeer de reismogelijkheden ook gegroeid zijn, toch zien vele mensen slechts een zeldzame keer de zee... en soms pas laat in hun leven of soms helemaal niet. Door de mindere mobiliteit vroeger waren er meer zo'n landmensen. 

Daarover schrijft de dichter Jozef Deleu dit miniatuurtje...

STRANDJUTTER

langs de vloedlijn

hoor ik het water klotsen

kinderen roepen hun moeder

de mijne zag de zee

toen ze vijftig was

een vrouw van de aarde

het water beangstigde haar

(uit: Deleu, Jozef, Geluiden voor de laatste dag.

Miniaturen.  Uitg. Poëziecentrum, 

Gent, 2021, blz. 31)

(Kees van Dongen : Vertier op het strand van Deauville ca. 1929
©Mark Smit Kunsthandel)