Midden de coronatijd mochten we niet veel, maar we mochten wel wandelen en fietsen. Dat hebben we ook massaal gedaan.
Zo ontdekte ik veel nieuwe plekjes in eigen regio... waar covid dan weer goed voor was!
Een van deze plekjes was het Vierkavenbos in Moorslede. Met mijn partner wandelden we in dit bos tijdens de tweede of derde of ... golf om opeens oog in oog te staan met een jonge uil waar we hem tot op enkele meters konden naderen. Sedert die dag hebben we "ons" uiltje. Dit was een magisch moment van stilte en tovering, een hoogtepunt in dat tweede coronajaar.
Bij het bladeren in de gedichtenbundel Overboord (uitg. Van Halewyck, 2012) van Jozef Deleu botste ik op een vers dat mij onmiddellijk terugbracht naar dat magische moment.
 |
| (foto Marc Deconinck - 28 mei 2021) |
UILEN
hartvormig
van gezicht
rond felle ogen
kromme snavel
slank en lenig
in de poten
sterke tenen
scherpe klauwen
lichtgewicht
van veren
uilen leven
doden in de nacht
(uit: Jozef Deleu, Overboord, blz 67)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten