De dichteres M.Vasalis heeft meerdere verzen geschreven waarin dit besef van onze sterfelijkheid wordt verwoord.
Uit haar laatste posthume bundel "De oude kustlijn" (uitg. van Oorschot, 2002) vinden we onder anderen dit vers...
Bij ieder schepsel dat geboren wordt
zijn reis begint, scheept in het ruim de dood
zich in. En maakt zich met het schip vertrouwd,
dringt door tot iedre vezel van het hout
de romp, de mast, de kabels en de touwen
de zeilen hurkend in de reddingsboot.
Het zijn de kleine kindren die hem kennen
en hem niet vrezen: zij zijn nog pas zo kort
geleden uitgevaren uit hun nacht
ze moeten aan het daglicht nog zo wennen.
Zoals schaduw bij het licht behoort
zo leeft de dood binnen het leven voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten