Bij de jaarwisseling

Ik ben er even tussenuit geweest, maar ik wil met jou het nieuwe jaar goed en nabij inzetten.

Mijn wensen voor 2017 wil ik verwoorden met een vers van de Franse dichter Apollinaire.

New York - reconstructies - Leuven

Een maand lang in New York zorgt ook voor bijzondere ontmoetingen. Hier probeer ik zo'n ontmoeting te reconstrueren.

Op een frisse vrijdag, 21 oktober 2016, met wat regenwolken die dreigen en nu en dan hun regenwerk doen, bezoeken we het Guggenheimmuseum. In het museum is de cafetaria overvol en dus stellen we een tasje koffie uit tot na het museumbezoek.
In de directe buurt zijn er langs 5th Avenue geen koffiezaken en daarom gaan we op zoek langs Madison Avenue en Park Avenue. Langs een van deze avenues zien we plots iemand op straat met een beker koffie. We ontdekken een voedingszaak met  koffiehoek. We gaan binnen en kijken eerst even hoe alles in zijn werk gaat. Zoals in alle koffiezaken staat er veel volk achter de toog: iemand neemt bestellingen op, iemand verdeelt de bestellingen, enkelen maken de bestellingen klaar, iemand bedient de klant, iemand rekent af. We denken dan altijd: in Europa zouden we het toch anders aanpakken, met minder personeel en overzichtelijker. Dat tussen haakjes.

(in de buurt van Madison Avenue
net voor onze ontmoeting met Alain)

Net voor we willen bestellen vraagt een man of hij voor mag gaan: hij moet alleen zijn bestelling ophalen en afrekenen. Aan ons antwoord hoort hij onmiddellijk dat we geen Amerikanen zijn.
Hij: van waar zijn jullie?
Wij: van België.
Oh, zegt hij, en hij schakelt vlot over op mooi Frans, zonder Engels accent, ik heb gestudeerd in Louvain-la-Neuve en ik ben nu arts hier in New York, hier vlakbij. Ik ben eigenlijk even van mijn werk weggelopen om een koffie te komen halen. Het is dank zij België dat ik mijn diploma heb en mijn kennis en kunde. Ik ben Alain en uit dankbaarheid voor wat België voor mij heeft gedaan bied ik nu jullie graag jullie drank aan. Heb je al besteld?
Wij: neen, we hebben nog niet besteld.
Hij: Wat willen jullie?
Wij (overrompeld door de gehele situatie stotteren): een koffie en een warme chocolademelk.
Hij bestelt voor ons, rekent af, zwaait nog eens en is verdwenen, de straat op, terug naar zijn werk.
We hebben nog even gevraagd of hij dan hier in de buurt woont, maar "neen" zegt hij lachend, dat is veel te duur voor mij.

Verbouwereerd, overweldigd, verbluft hebben we onze bekers aangenomen en zijn die gaan opdrinken op een bankje langs 5th Avenue.

Alain kwam, zag en overdonderde ons.

New York - eens anders - 10

(België gidsland zeker voor bier in de US)

(België gidsland ook in New York City)

New York - 'niet zomaar een city' - 10

New York is een stad die volgebouwd is, of toch zo goed als. Vele sportterreinen bevinden zich dan ook in openbare parken. Tenzij je het geld hebt om je eigen terrein in te richten, zoals aan beiden zijden van de Manhattanbrug te zien is. Een tennisterrein bovenop het 4e verdieping ofwel een basebalterrein met looppiste (ik vermoed van een nabije school).

(7 oktober 2016)

(7 oktober 2016)

New York - art deco - 01

De wolkenkrabbers van New York zijn niet alleen functioneel, ze moeten ook indruk maken en de ene firma of miljardair wil de andere overtroeven. Deze hoge gebouwen vind ik meestal niet mooi: recht toe recht aan architectuur, een massa beton en glas.
In de eerste hoogdagen van de hoogbouw in New York was het even anders: de art deco gebouwen waren ook mooi om te zien, zowel in hun geheel als in de onderdelen. Ook al waren de bouwheren toen niet altijd zo'n doetjes, toch spreekt er soms een visie uit. De latere epigonen, Trump op kop, wilden vaak alleen maar pochen en pronken. Zie bijvoorbeeld de spreuk bij de hoofdingang van het Rockefeller Center.
Enkele van de mooie kantjes van New York...

(twee maal een deel van het Rockefeller Center -  3 oktober 2016)

New York - reconstructies - Charleroi

Een maand in New York zorgt ook voor bijzondere ervaringen en ontmoetingen. Hier probeer ik zo'n ontmoeting te reconstrueren.

In de buurt van St.Marks Place en Second Avenue zijn we op een middag op zoek naar een democratisch geprijsd restaurantje om te lunchen. Een italiaan met een klein terrasje kan ons bekoren. De lunchkaart is heel redelijk van prijs en dat terras lijkt ons ook wat, want het is toch bijna 20°.
Een jonge man, mediterraans type die vlot Engels spreekt maar met een zwaar Italiaans accent, bedient ons.

Nogal vlug komt dé klassieke vraag in New York: van waar ben je.
Van België. De ober reageert onmiddellijk: Charleroi... en hij spreekt het zo mooi traag uit met een rollende R en zonder accent.
Wij vragen natuurlijk hoe hij Charleroi kent.
Dan vertelt hij dat zijn opa, 93 jaar en nog altijd gezond, een groot deel van zijn leven in de mijnen gewerkt heeft in Charleroi. Nu woont hij terug in Italië. De meeste van zijn werkmakkers zijn ondertussen al jaren gestorven aan longziektes, maar zijn opa is nog altijd gezond.
De ober is zichtbaar fier met zijn opa en wij zijn blij met deze ontmoeting die ons iets laat proeven van de smeltkroes die deze stad is.

New York - eens anders - 08

In de hectische stad die gespitst is op financieel gewin en op maatschappelijk succes, is er toch nog een (soms heel kleine) plaats voor poëzie. En als je poëzie toelaat dan kan jou een ervaring overkomen als een kus of een fris glas water. Zie maar...

(in een metrotrein)

(affiche opgeplakt op de Williamsburgbrug - 7 oktober 2016)

New York - serie 'reflecties' - 09

Nog twee reflecties in een tentoonstelling.
Een dubbelslag Van Gogh: een later werk en een vroeg werk ineen. Gezien in het Metropolitan Museum op 15 oktober 2016.

En de dag daarna bezochten we de St.John the Divine kathedraal in Harlem, een anglicaans-presbyteriaanse reuzekerk die gebouwd wordt als een middeleeuwse gotische Europese kerk zoals de kathedraal van Amiens. In die kerk, die een sterke band ontwikkeld heeft tussen allerlei kunstvormen en spiritualiteit was er die zondagnamiddag een orgelconcert net afgelopen en liep er een tentoonstelling met beeldende kunsten die de brug maakten tussen mensenrechten en geloof, een project met als naam Christa Project.

(werk van Gabriel Garcia Romàn in een serie Queer Icons)

New York - eens anders - 09

Als het regent in New York krijgt de stad een andere aangezicht.
Op de middag van 21 oktober 2016 was het standvastig regenweer. Vanop het terras van de annex van het Metropolitan Museum of Art in de Marcel Breuer Bau, een heel modernistisch gebouw, zag je de paraplu's voorbij schuiven door je blikveld. Het terras is op -1 en dus waren de parapluhouders meestal onzichtbaar. Een fascinerend geheel.

New York - serie 'reflecties' - 08

Spiegels in een museum: dat reflecteert...
Hier in het Brooklyn Museum, dat voor de meeste toeristen een nog te ontdekken schatkamer is. (5 oktober 2016)

New York - reconstructies - gesprek tussen de boekenrekken

Een hele maand in New York zorgt ook voor een aantal merkwaardige of bijzondere ontmoetingen. Hier poog ik zo'n ongewone ontmoeting te reconstrueren.

Mijn man was in New York op zoek naar een boek van Tom Wolfe. We waren al enkele boekenwinkels binnengelopen maar zonder resultaat. Vooraleer we naar ons logeeradres zouden teruggaan lopen we nog binnen in de 'Strand', een grote boekenzaak met een ruime kelderverdieping vol tweedehandse boeken. We besluiten daar nog even onze kans te wagen, maar niet te lang want we hebben honger en in ons appartement is alles al aanwezig voor een lekker avondmaal.
We spreken af dat ik in de hoek 'filosofie' zal rondlummelen tot hij zijn zoektocht in de afdeling literatuur heeft beëindigd.
Op een bepaald moment loop ik een gangetje in waarboven vermeld staat: Chinese filosofie. Daar staat een Afro-Amerikaanse oudere man met grijze baard. Als ik hem wil passeren, wijst hij naar het rek. Ik kijk die richting uit maar kan niet bevroeden wat hij wil zeggen of aanduiden. Daarom zeg ik hem in mijn gebrekkig Engels dat ik niets weet over Chinese filosofie.
De man hoort onmiddellijk dat ik een vreemd accent heb en niet zo best Engels spreek.
Hij: welke taal spreek je?
Ik: "Dutch"
Hij: Ah...en hij begint een of andere Duitse tekst op te zeggen
Ik: Neen, ik spreek geen "German" maar "Dutch", "Flemish". Ik woon in België, in het Vlaamssprekende deel.
Hij:Ah... "Leuven" (in perfect Nederlands zonder vreemd accent), "Liège" (in perfect Frans, zonder accent)
Ik: Ja inderdaad, dat is in België. Daar leef ik, maar ik leef in een kleine stad, Kortrijk niet ver van Brugge.(vanuit de idee dat de meeste Amerikanen wel nog van 'bruges' gehoord hebben)
Hij: Bruges-la-morte. Daar heeft Korngold een mooie opera over geschreven.
Ik: Ja, "Die tote Stadt". Die opera ken ik, ik heb die nog gezien.
Hij: Wat! Heb jij die opera nog gezien? Waar? Wanneer?
Ik: Dat is al een hele tijd geleden en dat was in de opera van Gent, in België ook.
Hij begint nu in het Duits een aria uit deze opera te zingen, zo voor de vuist weg.
Ik: Ik herinner me niet zoveel meer van die opera.
Hij: Wat ben je een gelukzak, want hier in de VS zal ik die nooit kunnen zien. Ze spelen alleen de populaire opera's.
En zo praten we nog wat verder over de operawereld in Europa en in de VS, tot mijn man heel verbaasd aankomt en mij vraagt of we kunnen vertrekken.

Een echt ont-moeting die wellicht alleen maar in New York mogelijk is, vraag ik mij af.

New York - eens anders - 07

(14 oktober 2016 -  West 42th straat)

(14 oktober 2016 -  West End Avenue langs Hudson)

New York - serie 'lijnen' - 10

(1 okt. 2016 - bibliotheek New York University aan Washington Square)

(1 oktober 2016 - binnenzicht Trumptower)

New York - 'niet zomaar een city' - 09

Een van de verkiezingsbeloftes van Trump is fors investeren in de weginfrastructuur. Dat is inderdaad heel heel noodzakelijk en voor Europese bezoekers verbazend. Zelfs in een grootstad dat volgestouwd is met de allermodernste toparchitectuur en dat topmusea bezit zijn de wegen omgekeerd evenredig onderhouden.
De straten zonder putten zijn wellicht op één hand te tellen.
Hier enkele foto's van in het Meatpacking District, in de nabijheid van het Whitney Museum. Maar ik zou evengoed tientallen andere foto's van andere straten en buurten kunnen publiceren.

(foto Marc Deconinck - 30 september 2016)

(foto Marc Deconinck - 30 september 2016)

New York - serie 'reflecties'- 07

(beide foto's bij Colombus Circle 20 oktober 2016 ca.6.00 PM)

New York - serie 'graffiti' - 07

De murals en graffiti in Williamsburg hebben soms ook een politieke of maatschappelijke boodschap.

( beide foto's 7 oktober 2016)

New York - 'niet zomaar een city'- 08

Door het veelvoorkomende politiegeweld op Afro-Amerikanen is een deel van de zwarte gemeenschap in de VS heel alert en strijdvaardig onder de slogan: Black lives matter.
Het Brooklyn Museum is een museum met enkele duidelijke keuzes, waaronder een focus op de Afro-Amerikaanse thema's in de hedendaagse kunst en op de emancipatie van de vrouw.

Zo zag ik het op 5 oktober 2016.

New York - eens anders - 06

Het Museum van Brooklyn is een groot en mooi museum. In een groot klassiek gebouw huist een ruime en gevarieerde collectie die op een overzichtelijke manier wordt ten toon gesteld. Je reist er door de tijd van het oude Egypte en Mesopotamië tot de hedendaagse kunst en je reist er doorheen de hele wereld met ook een grote collectie ethnologie vooral vanuit Zwart Afrika.
Twee bijzondere accenten vielen mij op bij mijn bezoek: de vrouwenemancipatie en de onderdrukking van de Afro-Amerikanen.

België en zijn koloniale verleden in Afrika kwamen er ook aan bod in een aantal schilderijen die aan duidelijkheid niets te wensen overlaten.

(bij het onderste schilderij kan je als achtergrond
 David van  Reybrouck lezen: Congo, blz. 208-209
over het bloedig onderdrukken van een staking in december 1941)

New York - eens anders - 05

De wapenspreuk van België "Eendracht maakt macht" was in New York City meerdere keren te lezen, én in de drie officiële landstalen. Dan ben je in de US, dat land dat straks wordt geleid door een president die van New York City afkomstig is en toch niet weet hoe Brussel en België zich tot elkaar verhouden.

(St.Marcs Place - bovenaan het gebouw van het "Deutsch-Amerikanische Schutzengesellschaft)

(op 5th Avenue ergens tussen de Trump Tower en de St.Patricks Cathedral)

(in de inkomhal van de cityhall van Brooklyn)

New York - serie 'lijnen' - 09

Coney Island
Metrostation Ocean Parkway
18 oktober 2016 omstreeks 16u30

New York - eens anders -04

(18 oktober 2016 1.00 PM  Coney Island)

(Bryant Park 24 oktober 2016 3.00 PM)

New York - 'niet zomaar een city' - 07

De grootstad New York presenteert zich in Manhattan als DE leidinggevende plaats voor handel en economie. Maar in vele delen van deze metropool zie je als Europeaan allerlei zaken die de wenkbrauwen doen fronsen.
Zo lopen de meeste elektriciteitsleidingen bovengrond in vele draden en in allerlei richtingen. In zoverre ik mij goed herinner zie je enkel in midtown Manhattan (5th Avenue, Lexinton Avenue, Park Avenue en andere chique buurten) weinig bovengrondse kabels, maar in de rest van de stad is het schering en inslag. De foto's hieronder zijn beide uit Brooklyn, maar er zouden er evenzovele kunnen getoond worden uit Harlem, Queens,...

(in Williamsburg Brooklyn)

(in Red Hook Brooklyn)

New York - eens anders - 03

21 oktober 2016. Aan 5th Avenue op de trappen van het Metropolitan Museum of Art bij het vallen van de avond.

New York - serie 'graffiti' - 06

De wijk Williamsburg in Brooklyn (NYC) telt veel grote muurschilderingen waaronder heel wat die publiciteit tonen. Hier twee reclameschilderingen waarbij ze midden de zondagnamiddag bezig zijn een aan te brengen. Gezien op 23 oktober 2016.

New York - eens anders - 02

(Williamsburg Brooklyn - zondag 23 oktober ca. 15u)

(Downtown Brooklyn Dekalb Avenue - 1 oktober ca. 11A.M.)

(1 oktober 2016 - ca. 5 P.M.)

New York -serie 'lijnen"- 08

Calatrava speelt met lijnen dat het een plezier is. 26 oktober 2016.