Beausite Oostende bis

Nog enkele foto's van de tentoonstelling van Marc Deconinck in de galerie Beausite (7 april 2017).

Lente-dicht

Als je op deze blog het label 'lente' aanklikt zal je zien hoe andere dichters over de lente hebben gedicht, en hoe elkeen een ander accent legt en een andere stem is.
De oud-leraar Leo Vroman schrijft als hij al heel ver in de tachtig is over de lente terwijl hij terugdenkt aan zijn colleges en zijn oud-studenten. Een eenvoudig klassiek sonnet dat op zijn manier ook weer de vluchtigheid aangeeft, heel anders dan Bashö deed.

(Luxemburg voorjaar 2007)

LENTE, LENTE

Uit iedere lente
ontkiemt in de scholen
het lekkere jolen
van andere studenten.

In een zelfde lokaal
zullen kinderen leven,
andere, maar allemaal
even jong. Even,

en zo onthutsend zoet
als het warm wordt buiten
ontspruiten weer zaden,

breekt oorlog weer uit en
verwarmt weer de paden
met gutsend bloed.

(uit de bundel: Tweede verschiet. Gedichten, uitg. Querido, 2003, blz. 119)

Een feest van reflecties

Gedurende een tiental dagen in maart was er in het KADOC in Leuven een tentoonstelling met een installatie van Rudi Knoops. Hij is op zoek naar de magie van spiegelende cilinders via zijn werk Speculum Musurgica.
We zien zeven zangers van het Huelgas Ensemble die enkele zevenstemmige composities van Patrus Alamire tot leven brengen. We horen hun stemmen en zien de zangers in cilindrische spiegels.
De klank, de donkere ruimte en daarin de zeven cilindrische anamorfosen. Een betoverende ervaring.
De foto's die ik nam roepen op een zeer gebrekkige wijze iets op van de magie van dat spel van zang en reflecties.

(13 maart 2017 ;  O-L-Vr ter Koortskapel, KADOC, Leuven)

Rik Wouters: een feest van een tentoonstelling -05-

Nog enkele foto's die ik genomen heb bij het bezoek aan de tentoonstelling op  15 maart laatst.

Lente-vers

De lente is altijd al een belangrijke inspiratiebron geweest voor kunstenaars. In beelden, in klanken en in woorden wordt de lente getoond en bezongen.
De Nederlandse dichteres Ida Gerhardt doet het met woorden vanuit haar gevoeligheid voor de klassieke letterkunde. Deze benadering vraagt nu misschien wat meer inspanning van de lezer, maar vele van haar gedichten zijn die inspanning waard.
Hier een lentegedicht uit haar bundel "De hovenier".

LENTE

Voorzichtig beginnen te spelen
binnen een groenende koelte,
de bloemen met name te groeten
en van het hart te ontsluiten
aarzelende kamers.
Het brood met elkander te delen,
de koele beekval te voelen.
En in de avond te wachten
de bevende witte vlinders:
de kamperfoelie gaat open.
(uit: Verzamelde gedichten, uitg. Athenaeum-Polak & Van Gennep, 1985, blz. 330)

De ontluikende natuur, de ontluikende liefde, de verwondering, de breekbaarheid en betovering van het prille begin...het is allemaal aanwezig in dit korte gedicht, beheerst, ingehouden, maar juist daardoor vol belofte en kracht.

Pasen 2017

Voor deze paasdag heb ik bij elkaar gelezen een voorstelling van Giotto (1266/67 - 1337 ) bij een gedicht van Rilke (1875-1926).

DE VERREZENE

Tot het laatste was hij niet in staat
haar te weigeren, of te verbieden
dat haar liefde fierheid in haar wekte;
en ze zonk aan 't kruis neer in 't gewaad
van een lijden dat haar overdekte
met de pronkjuwelen van haar liefde.

Maar toen zij daarna, om hem te zalven,
't graf opzocht, met tranen van verdriet,
was hij al verrezen, harenthalve,
om haar inniger te zeggen: Niet-

In haar grot pas zou tot haar doordringen
hoe hij haar, gesterkt door eigen dood,
eindelijk des balsems leniging en
't voorgevoel van aanraking verbood,

om uit haar een minnares te vormen
die zich niet meer naar haar liefste neigt,
daar zij immers, door enorme stormen
aangegrepen, aan zijn stem ontstijgt.

(Vertaling door Peter Verstegen, in Rainer Maria Rilke, Nieuwe gedichten. Het andere deel., uitg. van Oorschot, Amsterdam, 1998, blz.67)

Twee kleine bemerkingen bij de tekst:
-op het einde van de tweede strofe: Niet, dit verwijst naar het verhaal uit het Johannesevangelie (hfst. 20, 17) waarbij Jezus tot Maria Magdalena zegt; Noli me tangere, raak mij niet aan;
-bij het begin van de derde strofe: in haar grot, dit verwijst naar de overlevering dat Maria Magdalena later in Zuid-Frankrijk zou terecht gekomen zijn waar zij als kluizenares in een grot zou geleefd hebben.

(Scrovegni kapel Padua, detail )

Rik Wouters: een feest van een tentoonstelling -04-

Ook als aquarellist weet Rik Wouters mij te bekoren, telkens opnieuw.

Beausite Oostende

In galerie Beausite op de zeedijk van Oostende loopt momenteel een tentoonstelling met recente werken van Marc Deconinck, werken op lp's en op lp-hoezen. Je kan je blik laten dwalen over de werken en vandaar over de dijk en de zee. Een mooie expo op een mooie plek. Nog tot einde juni.

Hier enkele foto's met reflecties van deze tentoonstelling (vrijdagnamiddag 7 april 2017).

Lentebloesems...

In de poëzie wordt op heel verschillende manieren over eenzelfde fenomeen gedicht, iedere vogel zingt nu eenmaal zoals hij of zij gebekt is. Dat is net het mooie. De cijferfetisjisten en zij die zweren bij een eenduidige wetenschappelijke waarheid zijn vlug uitgepraat, terwijl het wonder van bijvoorbeeld de lente uitnodigt om telkens nieuw te kijken, te luisteren, te ruiken, te voelen.

Op deze blog kan je bijvoorbeeld terugbladeren naar 12 maart van dit jaar of 14 maart van vorig jaar voor twee verschillende gedichten over de beginnende lente(Marc Tritsmans en Peter Swanborn). Hier volgt nog een gedicht over de lente, meer bepaald over de bloesems van de vruchtenbomen die nu zo prachtig het landschap beginnen te kleuren.
Ik las deze haiku van Matsuo Bashö in het mooie boek van Rudi Meulemans "De aristocratie der gevoeligen"(blz.111).

Een lieflijke lentenacht                                                          
Plotseling verdwenen
Terwijl we naar de bloesems keken

In één lentenacht kan de bloesem verdwijnen: een felle regenvlaag, een harde rukwind, een vrieskoude nacht. Meer is niet nodig om al dat moois te vernietigen.
Deze passage uit Meulemans las ik in de trein terwijl ik terugkeerde van Ieper. Daar ga ik elke week een dag als vrijwilliger meehelpen in het kenniscentrum van het In Flanders Fieldsmuseum om als catalograaf boeken in te voeren. Via deze boeken passeren honderden levens die gedood of verminkt werden in de lente van hun leven, zoals dat dan soms wordt gezegd. En ja, die haiku riep bij mij doorheen de broosheid van een lentebloesem ook die jonge levens op die bedreigd werden en geknakt tijdens die Eerste Wereldoorlog.
Wat nog meer verbijsterend is: ook op dit eigenste moment dat ik dit schrijf of dat jij dit leest, worden honderden en honderden jonge levens in al hun schoonheid én in al hun broosheid zoals lentebloesems bedreigd op die vele plaatsen van geweld en oorlog en onvrijheid die er zijn op onze aardbol.

Tongeren...een ontdekking (vervolg-2)

Maartse lentedagen met volop zon bieden dan ook veel schaduwen. Schaduwspel bij dag en bij nacht.

(buurt basiliek en stadhuis 14 maart 2017)

Tongeren...een ontdekking (oud en nieuw vervolg)

De tijdelijke tentoonstelling Klau'strum in de kloostergang van de basiliek van Tongeren plaatst actuele kunstwerken en installaties in een middeleeuws, historisch beladen omgeving. Dat is altijd best wel spannend.

(Annemie Ghekiere: A future relict,
glas, metaaldraad, hersencoupes en pc geheugenplaatje)

Annemie Ghekiere werkte rond de thema's "archief-geheugen-identiteit".  Ze verwerkt in dit artefact haar onderzoek. Ze zegt zelf dat dit werk een presentatie is van haar eigen interesses, associaties en ideeën over het gegeven archief/geheugen. Wat spreekt ons het meest aan als archief: de chaos van een archeologische site of de ordening van een museum? En wat treft mij waarom? Wat reflecteert, resoneert of schetst het best hoe ik ben? Want, zegt Ghekiere, mijn geheugen bepaalt immers mee de identiteit van een persoon.
En als je dan nog eens in haar kunstwerk de reflecties ziet meeresoneren van een eeuwenoude architectuur, dan wordt alles best nog complexer, nog meer meerlagig.

Treinstations in maart - verderzetting

(15 maart 2017 - Luik Guillemins)

Tongeren... een ontdekking (oud en nieuw)

In het Teseum was het heerlijk toeven, zeker op een warme middag. Een zuiders gevoel.
De middeleeuwse pandgang was ook de plaats voor een tijdelijke tentoonstelling met werk van leerlingen van de Academie van Tongeren, atelier Monumentale Kunsten/Multi-Mix. De titel van deze expositie is toepasselijk "Klau'strum". Nog heel de maand maart te zien.
Actuele kunst in zo'n oud kader is altijd spannend.

(Roos Roberts: 'Locked-in', transportkist, textiel, ecoline,latex
70x70x62 cm)

Het kunstwerk van Roos Roberts kreeg als titel: "Locked-in", ingesloten of opgesloten dus. In het toelichtingsblad bij dit werk staat een citaat van de dichter R.M.Rilke, dat ik  hier overneem:
"Ik wil ontvouwen 
 ik wil nergens opgevouwen blijven
 omdat daar waar ik opgevouwen ben
 ik onwaarachtig ben."
Openheid en geslotenheid is op deze foto moeilijk weer te geven, maar de kist met het hart erboven op geeft toch iets van dat spanningsveld weer, zeker als het dan nog eens is geplaatst in de kloostergang bij een toegang tot de pandhof.

(eigen foto 14 maart 2017)

De waterpartij in het midden van het binnenpand versterkt dan weer met zijn reflecties het statige karakter van deze architectuur.

Rik Wouters: een feest van een tentoonstelling -03-

Waar het hart van vol is,...
Dus nog eens Rik Wouters in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België tot 2 juli...

(eigen foto's 15 maart)