een gedicht dat voor zich spreekt.
DIT ZOU IK OP JE HART WILLEN DRUKKEN
Maak dat het stilstaat
niet voortdurend alles
afgaat, signalen
van contact waarmee
horen, zien vergaat
terwijl we alleen
blijven, behalve
met een baby in je
buik misschien.
Maak dat je erbij blijft
als je maakt, ziet
kookt, hoort, leest
beleeft en aankijkt
dat je niets of
niemand laat verdrinken
in simultaan verrichte taken
alle falend.
Aandacht als een schot hagel.
Maak dat het stil wordt
zet alle apparaten
uit en luister
naar het zwatelen
van bladeren
niet van sterren
op een scherm.
Kraak de stilte
zaai de rust
versmaad de signalen
vreet geen praatjes,
gesnater over
dat iets goed is
'voor de economie'; wie?
Luister, ontcijfer
echte verhalen soms
raar, tragisch en zelden
eenvoudig, eenduidig.
Durf te kijken, zwijgen
vul jezelf met vragen.
Blijf daarvoor waken.
 |
| (eigen foto november 2009) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten