De dichter Patrick Conrad heeft in een cyclus van 33 korte gedichten het heengaan van zijn moeder beschreven: de periode voor het overlijden, de dag van het heengaan en wat dit alles met hem heeft gedaan. De reeks kreeg als titel: Een bloedloze zondag.
Bij de vierde verjaardag van het afsterven van mijn moeder het vers 9 uit deze reeks.
Neem bijvoorbeeld
 |
| (de handen van mijn moeder enkele dagen voor haar heengaan) |
Zowel aan de ruwheid van de aarde gewend
als aan het spel met water en vuur.
Versleten van het geven, het troosten en het kneden.
Haar handen die mij voedden, wasten,
het licht uitknipten en als klauwen
krassen achterlieten in de klei.
Vanavond liggen zij er roerloos bij,
haar oeroude handen in hun schors,
bevlekt als hemels tijdens wolkeloze nachten,
moe van het leven en het beven.
(uit: Poëziekrant jg.43,nr.2 -maart/april 2019- blz.27)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten