In twee weken tijd heb ik voluit van Tsjechov kunnen genieten en afhankelijk van hoe je het bekijkt heb ik twee maal Tsjechov gezien (in Het Perron in Ieper, ensemble Leporello en in De Schakel in Waregem, theater Malpertuis) of heb ik zes keer Tsjechov gezien. Malpertuis bracht "
Ivanov" , terwijl Leporello een unieke belevenis aanbood met "
Het laatste feest", dat in feite vijf toneelwerken van Tsjechov tot één gebeuren verweven heeft.
Het cliché i.v.m. Tsjechov wil dat alles is doordrongen van melancholie, verveling, uitzichtloosheid, tristesse. Maar de auteur zou juist komische stukken hebben willen schrijven. In elk geval boden de beide voorstellingen veel momenten vol humor, ook al was het soms een zure of een meewarige lach. In deze zin brachten ze dus een correctie op het traditionele beeld van Tsjechov.
 |
| (affiche gevonden op internet) |
Ensemble Leporello bracht vijf toneelstukken via een reeks tableaux vivants met korte teksten, allen gespeeld door dezelfde kerngroep van acteurs. De Tsjechov-typetjes zie je zo terugkomen in de verschillende stukken : een oude 'patriarch', een jonge wat wereldvreemde student, een ongelukkig getrouwde vrouw die verliefd wordt op de man van een vriend, een (zaken)man in financiële moeilijkheden enz. Ze zijn bijna inwisselbaar. In "
Het laatste feest" zien we achtereenvolgens kernscènes uit 'Oom Wanja', 'De meeuw', 'Ivanov', 'Drie zusters' en 'De kersentuin'. In heel deze voorstelling horen we uitsluitend Russisch. Een koor (in Ieper was dit het koor
Laidos uit Waregem) zingt in het totaal 14 Russische liederen en figureert bij momenten mee op scène. Als er tussen de tableaux vivants in geacteerd wordt, is het ook in het Russisch. Zo worden de vertrouwde verhalen toch weer nieuw. Ensemble Leporello bracht hiermee een uniek spektakel dat zeer de moeite was. Hoed af voor hun creatieve prestatie van hoog niveau.
In Ieper genoten we achteraf in de cafetaria van Het Perron van een drankje én van een extraatje door het koor
Laidos. De zangers hadden er nog zin in en tracteerden de aanwezigen op een aantal andere liederen uit hun koorrepertoire. Het zangplezier droop ervan af. Bedankt voor zo'n hartverwarmende avond.
 |
| (foto gevonden op internet) |
Theater Malpertuis bracht dan enkel "
Ivanov", maar ze hadden het stuk met hun cast grondig herkauwd zodat er heel snedig én bij momenten heel humoristisch werd gespeeld. Door de tribune-opstelling gaven ze onmiddellijk al aan dat Tsjechov ook ons een spiegel wil voorhouden. Waar vinden wij onszelf terug in dit schouwtoneel? In Ivanov en zijn uitgebluste leven dat overal op de klippen loopt of in zijn praatzieke omgeving die leeft van de roddels, de zoektocht naar vlug gewin en het napraten van andermans meningen?
Confronterend toneel en Tsjechov van onder het stof gehaald. Dus twee voorstellingen Tsjechov, maar wel vijf toneelwerken van hem gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten