Hij is inderdaad geboeid door ruimtelijkheid zoals elke beeldhouwer en hij biedt de kijker via zijn werken een nieuwe beleving van de ruimte aan. In het Museum De Pont in Tilburg zag ik enkele spiegels-sculpturen van Kapoor.
Spiegels reflecteren en de spiegels van Anish Kapoor doen ons ook reflecteren op onszelf en onze directe omgeving en over hoe wij in het leven staan.
Voor de museumingang is er een reuzegroot gebogen spiegelvlak waarin je de hemel weerkaatst ziet, "Sky Mirror" getiteld.
Terwijl tijdens mijn bezoek langs de ene kant donkere dreigende wolken voorbij dreven, was het mooie blauwe lucht aan de andere kant. En in dit kunstwerk zag ik deze twee 'hemel-gezichten' in één klap. Alsof het zei: staar je niet blind op die donkere wolken (of staar je niet blind op die blauwe lucht)...weet dat ons weer niet zo stabiel is....
 |
| (Anish Kapoor: Sky Mirror - eigen foto) |
Zoals de bekende Nederlandse dichter Martinus Nijhoff (1894-1953) het verwoordde in het bekende gedicht "De wolken".
De Wolken
Ik droeg nog kleine kleren, en ik lag
Lang-uit met moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En moeder vroeg wat 'k in de wolken zag.
En ik riep: Scandinavië, en: eenden,
Daar gaat een dame, schapen met een herder -
De wond'ren werden woord en dreven verder,
Maar 'k zag dat moeder met een glimlach weende.
Toen kwam de tijd dat 'k niet naar boven keek,
Ofschoon de hemel vol van wolken hing.
Ik greep niet naar de vlucht van 't vreemde ding
Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.
-Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
En wijst me wat hij in de wolken ziet,
Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
De verre wolken waarom moeder schreide-
(uit Verzamelde gedichten, uitg.Bert Bakker)
 |
| (Anish Kapoor: Sky Mirror, eigen foto 17 september 2019) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten