Een laatste keer kom ik nog even terug op de tentoonstelling (nog tot eind mei) in de Brusselse Villa Empain "Family matters".
Familie doet er toe...ook en misschien nog meer dan ooit in deze geglobaliseerde wereld. Dat hebben we ook ervaren tijdens de voorbije corona-jaren waar we zelfs gelimiteerd werden in onze contacten met familie. De lock-downs omwille van corona maakten zelfs familiefeesten onmogelijk en uitvaarten tot een schrale eenzame ervaring. Hoe lang alles zou duren wisten we niet, niet de virologen, niet de politici, niet de zorgsector... De Franse eerste minister zei dan ook dat de lock-down misschien nog verlengd zou moeten worden. Enkel bij 'goede' besmettingscijfers zou er een versoepeling kunnen worden doorgevoerd, of zoals het in het Frans klonk: si et seulement si...Als en enkel als de cijfers beteren. De Franse artieste Sandra Lecoq die meestal schildert, borduurde tijdens het begin van de coronacrisis een viertal doeken met als eerste werk de tekst van de minister en dan drie werken waarin zijzelf telkens iemand omhelst (haar levensgezel, haar zoon en zeer nabije vrienden). Een werk dat spreekt vanuit deze achtergrond.
 |
| (Sandra Lecoq: Si et seulement si eigen foto van eerste twee werken uit de reeks van vier) |
Als uitsmijter van deze berichten over "Family Matters" nog een still die tegelijk een stilleven is uit het videowerk van Ariane Loze ("Chez Nous").
Een mooi expo waar je best je tijd voor neemt.
 |
| (eigen foto still uit "Chez Nous" van Ariane Loze) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten