Wanneer we bij Juarroz lezen : "wij zijn wakker, maar waar?" roept dit de titel op van het recente spraakmakende boek over het ontstaan van Wereldoorlog I 'Slaapwandelaars' van Christopher Clark. Ik heb dit boek niet gelezen maar zie in kranten en tijdschriften hoe velen onze tijd ook een slaapwandelende tijd noemen die weleens met zijn ogen open een nieuwe grote oorlog tegemoet stapt. Of ik merk hoe journalisten en politici onze tijden van crisis in de economie en in de democratie vergelijken met de jaren van de grote depressie en de jaren dertig.
Dat de geschiedenis zich herhaalt, neen, maar door zijn geschiedenis te kennen kunnen we misschien anders kijken naar onze tijd. Zelf vergelijk ik onze tijd liever met de overgangstijden van middeleeuwen naar de zogenaamde 'nieuwe tijd' of 'vroegmoderne tijd'. Vanaf ca. 1455 wordt meer en meer gedrukt met losse letters en dit zorgt voor een snellere en grotere verspreiding van ideeën, informatie en verhalen. Zo zorgt het internet nu voor een nieuwe democratiseringsgolf van de kennis. En deze golf veroorzaakt deiningen die mensen onrustig en onzeker maken. Als we zien dat de nieuwe vroegmoderne tijd veel onrustige periodes kende, dan hoeven we ons niet te verbazen dat we nu in de komende jaren ook veel onrust zullen beleven.
De geschiedenis kan leren om ons niet te laten opjagen door angst maar om nieuwsgierig te zoeken hoe wij als mensen individueel en collectief proberen te leven in deze snelveranderende wereld met een tsunami aan informatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten