De aanslagen in de ochtendspits beslisten daar anders over.
Hoe omgaan met de beeldenstroom van vernieling en geweld,
van lichamelijk en psychisch leed,
van ontreddering en angst,
van verbijstering en donkerte?
Ik wil niet meegesleurd worden in een spiraal van geweld en vergelding,
van haat en uitzichtloosheid.
Ik wil proberen mijn menselijkheid te bewaren en te verstevigen.
Daarom zocht ik woorden en beelden die mij daarbij steun geven.
Misschien sterken die ook iemand anders
en helpen ze onze veerkracht en vertrouwen te herwinnen.
Ik vond dit stukje gedicht uit Compositie 1 van Jan M. Meier in 'Het liegend konijn' van oktober 2015.
het verbaast hoe grof en onzorgvuldig
de steek is waarmee de wonde is
dichtgenaaid
de huid een vaal doek met vlekken
die alle grauw in vele kleuren hebben
toegeëigend
alsof je de opengescheurde tijd
weer dicht zou kunnen strijken
met nietjes zwarte gaten tenietdoen
het oude bloeden zou kunnen stelpen
met een open doekje
Dit gedicht werd geschreven naar aanleiding van werken van de Gentse kunstenares Berlinde de Bruyckere. Ik bezocht vorig jaar de overzichtstentoonstelling in het SMAK in Gent en nam daar o.a. deze foto. Op een andere manier toont het werk van Berlinde evenzeer gruwel als de nieuwsbeelden van gisteren.
 |
| (detail van het werk 'Kreupelhout') |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten