In memoriam matris -7- een bloeiende nabijheid.

Twee verzen uit de postume bundel 'Reflecties' van Bernlef, zoals ik deze las in de Poëziekrant van mei 2016 (blz.12) bij de eerste verjaardag van het overlijden van mijn moeder.

"Voortgeroeid op een zee van tijd,
glijdend naar een in raadselen gehulde overkant."

en :

"Na het woordje 'einde' staan alle woorden open."


Mijn moeder hield van bloemen, vooral paarse orchideeën droegen haar voorkeur weg. Bij haar dood stonden er in haar kamer twee orchideeën in bloei, een wit-paarse en een paarse.  Deze staan sedert haar dood bij mij en allebei hebben ze onafgebroken bloemen gedragen tot enkele dagen geleden. De orchidee met de paarse bloemen is gisteren uitgebloeid 365 dagen na haar dood. Van de andere zie je hier hoe hij er één jaar later nog altijd bloeiend staat.

Een bloeiende nabijheid...