Alhoewel... de wapens zullen ook vandaag nog op vele plaatsen in de wereld klinken en het voor het zeggen hebben.
Ook vandaag zullen er jonge soldaten (soms nog kinderen) vallen onder de kogels...én daarom juist is het belangrijk dat 11 november op de kalender blijft staan als uitnodiging om stil te staan bij wat oorlog doet met mensen.
Kunstenaars helpen ons hierbij in muziek en spel, in woord en beeld. Zo breng ik vandaag hier de Franse dichter Arthur Rimbaud (1854-1891) samen met de Antwerpse schilder Sam Dillemans (°1965) om de ontelbare slachtoffers van oorlogen te gedenken en om de vraag wakker te houden: waartoe?
 |
| (eigen foto - maart 2018 - expo "Goodbye to all that") |
DE SLAPER IN HET DAL
Een kuil vol groen waar een rivier door zingt
Die kruid met flarden zilver onbesuisd
Bespat; vanaf de fiere bergkam blinkt
De zon: een klein dal dat van stralen bruist.
Een jong soldaat, blootshoofds, met open mond,
De nek in blauwe kers gedompeld, ligt
In open lucht te slapen op de grond,
Bleek in zijn groene bed vol plenzend licht.
Zijn voeten in het ijs, zo slaapt hij. Zwakjes
Lachend zoals een ziek kind, soest hij zachtjes:
Natuur, wieg hem vol warmte: kou lijdt hij.
De geuren doen zijn neusvleugels niet trillen;
Hij slaapt in de zon, één hand op zijn stille
Borst, rechts twee rode gaten in de zij.
(gedicht gelezen op de mooie poëzieblog van Wouter van Heiningen :'Zichtbaar alleen' - 5 november 2019)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten