In de Poëziekrant van sept/okt 2019 publiceerde de Nederlandse dichter Marc Tritsmans
een reeks gedichten onder de titel "Litanie van de tijd".
Deze reeks gaat over de vergankelijkheid van de mens, die verschillende levensfasen doormaakt
vooraleer alles uitloopt op de dood. Uit deze litanie hier gedicht XI.
XI
Waarbij alles wat voor zo korte tijd
 |
| (eigen foto september 2017 park van kasteel Chenonceau) |
zo wonderlijk ons ik heeft gevormd
als bij de explosie van een geluidloze
splinterbom opnieuw de wereld wordt
ingeslingerd: kijk maar even van dichtbij
naar onze vijfentwintigduizend miljard
rode bloedcellen waarvan elke cel
tweehonderdzeventig miljoen moleculen
hemoglobine bevat die elk op hun beurt
zijn opgebouwd uit tienduizenden atomen.
En besef ten volle dat geen enkel
van deze atomen ooit verloren raakt.
Bacteriën, schimmels, planten, bomen, dieren,
mensen: alles ligt op vinkenslag. Voortaan
bestaan wij onwetend verder in wat leeft.
(Marc Tritsmans in Poëziekrant, jg. 43, nr.5, blz. 17)
Alles ligt op vinkenslag...en zoals we dit jaar geleerd hebben : ook virussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten