Wat deden deze fietstochtjes deugd én wat gaven ze plezier.
In tempore non suspectu schreef de Nederlandse dichter Anton Ent over fietstochtjes... En de slotregels geven in deze corona-tijden enige troost : een alternatief voor de nog gesloten horecazaken...
 |
| (buurt Patersmote Kortrijk 25 mei 2020) |
FIETSTOCHT
We voegen niets toe aan dit landschap
gaan gedicht geen ets geen aquarel
Het rust in zichzelf met dit naamloze licht
dit lichtgroene gras: deze olijfgroene populieren
en grazende koeien zijn hier op hun plaats
Alles is goed, ook de groep fietsende vrouwen
met hun van de dijk afrollende stemmen
Dorst. We stuiten op bramen, blauwzwart
en glinsterend als tientallen regendruppels
(uit: Anton Ent, Ode aan de ooievaar, uitg. Wagner & Van Santen, Sliedrecht, 2003, blz. 66)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten