Weerloze woorden in corona-tijden - J. Bernlef

De corona-quarantaine verplicht ons binnen te blijven. We ontdekken nu onze buurt en zien soms nu pas hoe onze buren wonen en vice versa. Het rituele applaus om 20u brengt honderden mensen in alle steden op hun balkons Reizen is zinloos, zo weet ook de Nederlandse schrijver J.Bernlef.

BALKONS

Achter glas zwerven zij door de kamers. Motieven worden

(Nice maart 2011)

raadsels. Slanke handen draaien aan een kraan, openen dan plotseling het keukenraam, een blik naar buiten schampt de mijne. Meteen word ik kleiner. Tussen takken loer ik naar schimmen achter de vitrages, voorzie gebaren van woorden. In de badkamer links boven bukt een vrouw zich, verdwijnt op haar billen na uit beeld. Haarspeld? Dop van shampoofles? Oorbel?
's Avonds worden de ramen schermen waarop de bewoners zich vertonen als in een stomme film. Zwart silhouet aan de overkant. Iemand kijkt bij mij naar binnen, vraagt zich af wat die man aan tafel schrijft, waarom hij nu zijn pen neerlegt en ook naar buiten kijkt.
Reizen is zinloos.
(uit: Verschrijvingen.  Uitg. Querido, Amsterdam, 1985, blz.41)