Het afgelopen jaar 2021 werden we wereldwijd geconfronteerd met bruuske veranderingen in het weer: overstromingen, bosbranden, hittegolven, temperatuurrecords... Prozaïsche informatie via (social) media allerhande hielden onze aandacht gaande.
De confrontatie met de opwarming van de aarde kan ook poëtischer, maar daarom niet minder urgent, zo lezen we Filip Rogiers in het laatste nummer van het poëzietijdschrift Het liegend konijn (oktober 2021, jg. 19, nr. 2, blz. 201).
HIER GROEIDEN VROEGER GEEN OLIJVEN
 |
| (zwart-rosse zandbij ©onze natuur.be) |
ook de bij rouwt om het gele goud
enkel de agave houdt nog stand
hier groeiden vroeger geen olijven,
zegt ze, de goede aarde verpulvert
in haar bruingebrande hand,
ze kijkt naar de ranken die dansen
als knoken aan de zinderende kim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten