 |
| (La Tour du Millénaire Gedinne ©Wikipedia) |
Op de Frans-Belgische grens heb je nabij Gedinne het plateau van La Croix Scaille. De dichteres Miriam Van Hee laat je in haar gedicht meewandelen op dit plateau in deze Ardense bossen. Een ontmoeting tijdens een lentewandeling is de aanzet tot dit gedicht vol zachte kracht. Iets wat wel hartverwarmend is midden de rauwheid en brutaliteit van het grote (en kleine) nieuwsaanbod.
De sonnetvorm vraagt na de tweede strofe een wending, die je hier kan zien als een verruiming van het vertellersperspectief.
Een vers als een vertrouwenwekkend licht dat grenzen overstijgt.
LA CROIX SCAILLE
je kwam de dame met het hondje tegen, ze stapte
met een flinke tred en had zich kennelijk over
de moeilijkheden heen gezet, wie weet een keuze
kunnen maken, of had het lot zich vriendelijk betoond
en haar behoed voor avontuur, je vroeg de weg en
in welk land we waren. je zocht een toren, ze had
haar schepper vele jaren overleefd, haar kapsel
aangepast aan de moderne tijd, ze droeg nu laarzen
de wolken openden zich, beloofden lente, onstuimig
vlogen vinken in het rond, je hoofd leegmaken
in de wouden, zei ze, jij had het jouwe vol gemaakt
met andermans verhalen, vanop de toren was een
weids gebied te zien, dennenbossen golvend als de zee
in een vertrouwenwekkend licht, grenzen zag je niet
(uit : Het Liegend Konijn, 2022/1, blz. 216)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten