In een vorige post liet ik nog even de inspirator, oprichter, starter van de poëziezomers van Watou, Gwy Mandelinck, zelf aan het woord via zijn voorwoord bij de editie 1991, de eerste editie die ik bezocht.
 |
| (Gwy Mandelinck foto © DS) |
In die jaargang 91 was er een zeer gekend gedicht van M.Vasalis, dat ik ook wel tot op zekere hoogte geschikt vind als hommage aan Mandelinck, een boom nu geveld maar die jong bleef in zijn zoeken om poëzie een podium te geven, om verschillende kunstdisciplines te laten inspelen op elkaar en om zijn eigen stille regio op de kaart te zetten. De zomerwind in Watou is nooit meer dezelfde sedert Mandelinck de poëziezomer heeft op gang getrokken.
AAN EEN BOOM IN HET VONDELPARK
Er is een boom geveld met lange groene lokken.
Hij zuchtte ruisend als een kind
terwijl hij viel, nog vol van zomerwind.
Ik heb de kar gezien, die hem heeft weggetrokken.
O, als een jonge man, als Hector aan de zegewagen,
met slepend haar en met de geur van jeugd
stromende uit zijn schone wonden,
het jonge hoofd nog ongeschonden,
de trotse romp nog onverslagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten