100 jaar gas!

Op 22 april 1914 werd voor het eerst gas ingezet als oorlogswapen in de buurt van Boezinge, Pilkem en Langemark. Dit nieuwe wapen maakte vele slachtoffers : naast de velen die onmiddellijk stierven waren er ook vele honderden die eerst nog soms lang en pijnlijk moesten lijden. Om de gasslachtoffers van toen te herdenken én die van onze dagen (vb. in Syrie) citeer ik uit een gedicht van Liesbeth Lagemaat.

Liesbeth Lagemaat schreef een reeks van vijf gedichten voor het themanummer "Oorlog" van het tijdschrift 'Het Liegend Konijn', verschenen in april 2014 (blz.266-274).  De titel van de reeks zegt vanuit welk perspectief ze schrijft : "Soldatenvrouw. Hoe ze spreekt, of zingt, vijf maal".
Ik citeer hier het einde van het eerste gedicht, dat als titel meekreeg : "Verdwenen lief".

Mijn lief, ik plant een boompje voor je in de tuin als de tuin
er straks nog is, en telkens zal ik wachten op het voorjaar
op de bloesem, op die witte bloemen witte knoppen zo wit
als de doek die ik bond om je hoofd. Ik dek je toe met alle
kleren alle lippen die ik heb en ik zal niet schreeuwen, ik zal
niet eens meer durven zingen.