Het schilderij van een pieta (Maria met de dode Christus op haar schoot) weerkaatst in een vitrinekast met portretten door Luc Delahaye van Rwandezen die gekwetst werden door de burgeroorlog in hun land in de jaren '90. En aan de muur daartegenover is er een grote foto eveneens door Delahaye van een gedode Taliban zonder moeder die om hem treurt. Deze kleine Vandermeerezaal die alles heeft om een knusse kamer te zijn wordt zo een verzamelplaats voor alle ellende die mensen door mensen werd en wordt aangedaan.
De actualiteitswaarde van de tentoonstelling spreekt ook uit de titel zelf "Ontheemd" juist in deze dagen waar duizenden vluchtelingen hun heil zoeken in ons rijke en veilige West-Europa. Ik denk dan aan het antieke Romeinse gezegde : homo homini lupus (de ene mens is voor de andere een wolf). Maar het gelaat van de andere kan ook uitnodigen om uit mezelf te komen zoals ik kon horen in dit Maagdenhuis.
Een gids die een groep begeleidde versterkte deze ervaring van actualiteit toen zij vertelde hoe zij zich ook inzet als vrijwilliger voor daklozen in Antwerpen. Ze zei dat ze sedert een aantal maanden elke maandag en donderdag helpt aan de voedselverdeling van een kleine hulporganisatie. Ongeveer een half jaar geleden is ze begonnen met het maken van 5 liter soep voor de bedeling op maandag en donderdag en nu is die hoeveelheid al opgelopen tot 20 liter soep. En alles is iedere keer volledig op
.
Maar beter is om zelf te gaan kijken, nog tot 28 juni 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten