maandag 22 juni 2015

In memoriam matris (4)

je lag zo
zoals nooit eerder
nooit anders
koud
zo
nabij als je was
deze nacht

samen stil
nooit zo samen stil
als deze nacht
onderstroom
terwijl boven ons stemmen
durend kabbelen
wij samen stil
ieder aan de eigen overzij
(20-06-2015)























SUB FINEM

En nu nog maar alleen
het lichaam los te laten -
de liefste en de kinderen te laten gaan
alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon
te zien, te volgen - en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.

(M. Vasalis : De oude kustlijn, 2002, blz. 58)


En nu alleen nog maar elk onze eigen weg te gaan...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten