24 september werelddag dementie

Omdat vandaag de Vlaamse Alzheimerliga haar werelddag dementie houdt in Genk, wil ik nog een van die mooie invoelende gedichten van Peter Theunynck aanbrengen, zoals ik die heb gelezen in de Poëziekrant van juli-augustus 2016 (jg.40, nr.4, blz. 87).

DANS

Als alles af staat in haar hoofd,
als morgen in jurken
van gisteren rondloopt,
blijft er nog de dans.

Als alles grijs wordt in haar hoofd
en alle vogels in de lucht verdrinken,
als alles wat ze wist, gewist is,
blijft er nog de dans.

De dans verstijft niet aan het eind,
de dans verrimpelt nooit.
De dans is adem in het donker.
De dans is glitter en is glans.

De dans is een stokroos op wandel.
De dans is een tulp in de wind.
De dans is een jurk aan een wasdraad.
De dans is een boshyacint.

De dans is een beer
die ontwaakt uit zijn winter
en wankelt zijn weg naar de zon.
De dans is de eeuwige cadans.

Het wuiven van graan is de dans.
De wind die het paardenhaar kamt,
een wolk die de golven berijdt
is de dans. De aarde die draait en draait.

De dans is later en van lang geleden.
De dans is nergens en van overal.
De dans is grijs, de dans is glans.
De dans is dans, is dans, is dans.