Tentoonstelling in Villa Empain

Op 19 augustus sloot de tentoonstelling "Melancholie" in de Boghossianstichting te Brussel. Enkele dagen ervoor bezocht ik deze nog en ik werd bekoord door vele mooie werken, waaronder de bijzondere bibliotheek van de Franse kunstenaar Pascal Convert.

Wat verzamelt een mens niet aan boeken en kennis in de loop van zijn leven en waar blijft deze na de dood? Geplaatst voor deze bijzondere bibliotheek werd je als toeschouwer meegelokt in een doorschijnende zwaarmoedigheid die voor de enen troostend zal zijn, voor anderen deprimerend misschien.

Voor de artiest herinnert deze boekenverzameling aan de talloze biblotheken die door autoritaire en totalitaire regimes in vlammen opgingen. Over zijn werkwijze lezen we in de bezoekersgids:
"Met de hulp van een meester-glazenmaker maakte de kunstenaar via een proces van transformatie een kopie van een aantal oude boeken die hij zelf uitkoos. Het boek krijgt eerst een gipsen omhulsel, waarna gesmolten glas in de vorm wordt gegoten. Het boek brandt daarbij op en het glas neemt zijn plaats in, terwijl alle sporen van zijn materiaal en van de verbranding worden bewaard en kristalliseren. Deze methode leidt tot de onherroepelijke vernietiging van het origineel, terwijl de replica voor eeuwig blijft bestaan."

Zo kunnen we blijven verder mijmeren over originaliteit en kopies, over vergankelijkheid en eeuwigheid, over vorm en inhoud, over de waarde(loosheid) en de (relatieve) schoonheid van het object 'boek'.
En dat allemaal in het kader van de art deco villa, een schrijn dat op zich ook verwijst naar vergane rijkdom en schoonheid, naar (on)vergankelijkheid.
Ben jij nog niet melancholisch?