De maar aanslepende vluchtelingencrisis -én gezien de onstabiele situatie op vele tientallen plaatsen ter wereld, én gezien de klimaatveranderingen is er nog geen einde in zicht- plaatst ons voor grote uitdagingen als rijke samenleving.
Elke mens zoekt vrijheid, veiligheid en vrede en waarheen deze zoektocht leidt staat niet vooraf vast. In elk ander deze zoekende zien is voor velen blijkbaar moeilijk.
In een vorig bericht luisterde ik via de gevluchte dichter Hosheng Ossi naar de stem van een asielzoeker. In dit bericht beluisteren we een oudere dame (77 jaar) 'van bij ons'. Zo kan medemenselijkheid zijn...vandaar nu het uitroepteken tegenover vorige titel met een vraagteken.
Het is volgens Hester Knibbe, dat is de dichteres met dienst vandaag, een kwestie van een kamer, een keuken en een hart. Zo zegt ze het in het kleine bundeltje "Er staat te gebeuren" dat ze schreef samen met Miriam Van hee als poëziegeschenk 2023 en uitgegeven bij het Gentse Poëziecentrum.
Er was een oude vrouw met een kamer een keuken
en een hart. Het hart liet kinderen binnen plus
een vrouw en een vrouw op de vlucht voor
wat elders gebeurde en stond te gebeuren. Het hart
 |
| (vluchtelingen aan het klein kasteeltje in Brussel juli 2022 ©DeStandaard) |
maakte de kamer en keuken wat groter zodat het zou
passen, haalde water en brood. De kinderen
speelden, de vrouw en de vrouw weenden
om een man en een man en alle verlies daarginder.
De oude vrouw met het grote hart en de krappe
kamer en keuken deelde wat ze nog had, stak een klein
vuur aan, zocht in een stapel met kleren iets warms
voor de kinderen en speelgoed omdat het kon duren.
(Knibbe, Hester, Er staat te gebeuren, Poëziecentrum, 2023, blz. 19)
Heel suggestief en broos zoals de gastvrijheid en medemenselijkheid zelve. Zo nodig in deze polariserende wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten