Een van de wonderlijkste dingen is wat men noemt "inspiratie".
De bron waaruit artiesten putten om hun schilderij, sculptuur,
installatie, partituur, roman of gedicht te maken.
Er leven nogal wat clichés daaromtrent
die ook dichtenderwijs op de hak genomen
kunnen worden zoals hier
Maaike Elise Van Steenis (1978) doet.
RADHA
Mijn leven is te leuk voor poëzie
 |
| (©Maaike Van Steenis) |
te putten uit bakken ellende
noodlottigheden en rampspoed
van vreemdgaande partners tot ingestorte huizen
ik moet het doen met het missen van de trein
mijn zus die witte wijn serveert tijdens een etentje
terwijl ik zin had in rood
vol frustratie staar ik naar het lege blad
probeer een uitgedoofde vakantieliefde
op te blazen tot drama van epische proporties
pook met mijn pen in een schrammetje
poog er een wond van te maken
helaas, ik heb een dak boven mijn hoofd
behaaglijk warme sloffen
vrienden die soep brengen als ik ziek ben
leef in een welvarend land
waar mijn mening wordt gehoord
genoeg geld op mijn rekening
voor een chic diner of het zoveelste paar schoenen
misschien kan ik iets met het klimaat
na een dag worstelen met woorden
weer geen existentiële crisis ingekookt tot meesterwerk
beklaag ik me bij mijn lief over het gebrek aan leed
dat mijn literaire ambities saboteert
hij pakt mijn hand
knikt begripvol
klootzak.
(uit: Het liegend konijn 2023/1, blz. 168)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten