Inderdaad, het bezoek aan deze fondation is een hele belevenis. De architectuur etapeert, om het op zijn Frans te zeggen. Men heeft ogen te kort en elke volgende stap nodigt uit om opnieuw een foto te nemen en nog een en nog een... Van de buitenconstructie en van de zogenaamde 'cave' (de kelderverdieping) zal ik later een aantal foto's op de blog posten, maar hier wil ik enkele eigen foto's plaatsen van de ruimtes binnenin.
Vuitton maakte fortuin met luxe-koffers en luxe-handtassen. Zijn fondation doet me denken aan een luxe-koffer met veel zijvakjes en een opzichtig uiterlijk, maar wat er in die koffer zit is niet zo gelijk van niveau. De tijdelijke tentoonstelling over grote meesters uit de moderne kunstgeschiedenis bood de kans om enkele topwerken te zien waarvoor je anders naar S.Petersburg of Chicago of... moet gaan. Dat was top om Giacometti, Munch, Kandinsky, Matisse, e.a. te ervaren.
Maar de 'vaste' collectie is nogal versnipperd opgesteld en zeer ongelijk. De muziek- en video-installaties kunnen niet altijd boeien of tot hun recht komen. Mijn idee is dat er vooral moet indruk gemaakt worden met 'namen' (vb. Andy Warhol), imposante werken (vb. Polke) en verhalen van kunstenaars die ooit op de barricaden hebben gestaan. Maar hun plaats nu, ingekapseld in een aandachtverslindende architectuur, geeft mij een wrange bijsmaak.
Daarom zou ik aan alle geïnteresseerden zeggen : laat je bezoek mee afhangen van wat de tijdelijke tentoonstellingen bieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten