The Lobster

Een satire, een horrorfilm, een drama, een sciencefiction film, een fabel : deze en nog andere labels worden gekleefd op de film "The lobster". Deze veelkleurigheid zegt al veel over deze film die zeer duidelijk moeilijk in één vakje te plaatsen is. Op het einde voelde ook ik die verwarring : wat heb ik nu gezien? Maar bovenal voelde ik verwarring omdat er doorheen het verhaal van David veel vragen voor mezelf blijven.

De film situeert zich in een zeer geregelmenteerde samenleving waar alleen-zijn niet geduld wordt. Dus moet David, nadat zijn vrouw van hem weg is, naar een hotel met enkel alleenstaanden. Hij krijgt 45 dagen tijd om daar een nieuwe partner te vinden en zich te laten heropvoeden. Mocht er een relatie ontstaan, dan kan er zelfs een kind geleverd worden omdat dat de relatie versterkt...Maar als hij alleen blijft na die 45 dagen wordt hij getransformeerd in een dier volgens eigen keuze. David wil in dat geval een kreeft worden omdat zo'n beest echt heel oud kan worden. Maar David zal op een bepaald moment revolteren en vindt in de bossen lotgenoten die ook gevlucht zijn voor de dwang van de samen-leving.

Een bij momenten spannend verhaal met veel zwarte humor en sterke hoofdrolspelers als Colin Farrell, Rachel Weisz, John C.Reilly en Lea Seydoux dat vragen stelt bij onze maatschappij met zijn vele regels die ook ons privé-leven willen bepalen en inperken. Ook vragen bij welke waarde we hechten aan relaties en aan alleen zijn, aan de druk van sociale verwachtingen en de afhankelijkheid van anderen. Hoever gaan we in ons conformeren aan anderen, aan wetten of afspraken die soms lijnrecht indruisen tegen ons eigenwaardegevoel? Deze soort ongemakkelijk-makende vragen bleven bij mij nog vele dagen hangen. De Griekse jonge regisseur Yorgos Lanthimos is dus geslaagd in zijn opzet.

(afbeeldingen gevonden op internet)