zondag 6 augustus 2017

Alleenig Watou 2017 - 01-

Enkele dagen geleden bezocht ik het kunstenfestival Watou 2017 met het thema 'over alleenigheid en ondraaglijke eenzaamheid'.
Zoals vorig jaar is dit opnieuw een heel sterke editie. Ik was vooral getroffen door een aantal ruimtes die een hechte eenheid van tekst en beeld bereikten, zoals bvb in het festivalhuis de kamer met beeldend werk van Yme Chetouane en van Javier Pérez in samenspraak met een gedicht van Erwin Mortier of in het parochiehuisje met een foto van Nicolas Rivals in dialoog met een gedicht van Bernard Dewulf en een installatie van Lotta Hannerz.

Edith Ronse is met meerdere sterke sculpturen aanwezig. Haar werk "Bandage" is te zien in een nieuwe locatie, de kasteeltuin, en het toont hoe twee figuren omzwachteld zijn in een bandage. Een bandage wordt normaal gebruikt om wat samen hoort maar tijdelijk gebroken is (of te kwetsbaar) samen te houden.

(eigen foto 2 augustus 2017)



Zo kwam ik bij een van de liefdesgedichten
 van Marc Insingel uit zijn bundel  "Niets" (2005, Gent).

Je raadsel is als
mijn rivaal,
ik laat niet los.

Zo, hand in hand,
word ik misleid;
al wat jij zegt
dekt wat je zwijgt.

Altijd opnieuw
wanneer je mij
omhelst, zie ik

je voor het laatst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten