maandag 7 augustus 2017

Alleenig Watou 2017 -02-

De heel aangrijpende editie 2017 van het kunstenfestival Watou reflecteert over de alleenigheid van de mens, de uniciteit die uitnodigt en afstoot, die probeert te verzoenen en te kwetsen.

In de Douviehoeve versterken woord en beeld elkaar heel sterk. We zien een zeer broze installatie van Chad Wright (een schuur vol gelijke in zand opgezette huisjes) naast een stevige lettersculptuur van Sandy Smith en een reeks tekeningen van Luk Berghe (niet te zien op de foto) die in dialoog treden met gedichten van Albert Bontridder en Martin Reints.
(eigen foto 2 augustus 2017)





Het gedicht van Albert Bontridder  spreekt voor zich.

OVERWEGING

De maat van alle dingen
- zo die al bestaat -
is de juiste nabijheid,
inclusief de geboden afstand
van wat mét ons
en tégen ons is,
niet in enige afgebakende ruimte,
niet in een vermoede
of gevreesde confrontatie,
maar in het begrip
van de buigzame,
weerbare,
slijtbare
tussenruimte.



De vluchtelingen én de sociale media zijn elk op hun manier een uitdaging voor onze samenleving om te zoeken naar de juiste nabijheid. En in het persoonlijke leven kan ieder voor zich genoeg situaties bedenken die uitdagen om te leven in een buigzame, slijtbare tussenruimte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten