Het kunstenfestival brengt ook dit jaar een ijzersterk aanbod van beeld en woord.
In het parochiehuisje is er een confronterend samenspel van foto (Nicolas Rivals), installatie (Lotta Hannerz) en woord (Bernard Dewulf) over die ongrijpbare en niet gekozen vorm van alleenigheid die Alzheimer noemt.
 |
| (Lotta Hanners: Chaise-soi ; eigen foto 2 augustus 2017) |
Bij deze installatie
dacht ik aan een liefdesgedicht
van Mark Insingel uit zijn bundel "Niets".
Je bent niet hier
maar ergens.
Ik ben daar niet.
Al is het er,
dat ergens,
ik vind het niet.
Ik vind het niet
dan ergens,
waar jij nu bent.
Waar ik niet ben,
ik die alleen maar
ergens voor jou ben.
Ook al heeft de dichter deze verzen heel waarschijnlijk geschreven zonder enige connotatie met de ziekte van Alzheimer, toch lijkt het me heel passend hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten