Francis Bacon in Parijs

Het Centre Pompidou brengt nog tot 20 januari 2020 een tentoonstelling over de Brits-Ierse schilder Francis Bacon (1909-1992) met een mooie selectie uit zijn werk. Nadruk ligt op de periode van 1971 (de grote Bacon tentoonstelling in Grand Palais Parijs én de zelfmoord van zijn vriend Dyer) tot aan de dood van de artiest. 
In Parijs werd zijn werk belicht vanuit enkele van Bacon's literaire voorkeuren zoals Aeschylus, Nietzsche e.a. 
Bacon was heel zijn leven zwaar getekend door o.a. de brutale afwijzing door zijn vader, de onverschillige houding van zijn moeder en door zijn 'verboden' homoseksualiteit. Lichamelijkheid, geweld, opstandigheid tegenover macht en kwetsuren zijn een rode draad doorheen zijn leven en zijn artistieke oeuvre. De literaire benadering in deze expo bevestigt deze obsessies vanuit een andere hoek. Bacon zien is geconfronteerd worden met de kwetsuren van het leven die schuil gaan achter de façade van de conventies.
Altijd boeiend, hoe pijnlijk dat sommige werken ook zijn om aan te zien.