Bij elke bezorger die ik zie rennen langs de straat of aanbellen bij een buurman voel ik nu mededogen.
Elke veelal gekleurde medemens die pakketjes allerhande meedraagt of meesleurt zou ik willen aanspreken en overstelpen met vele vragen over zijn leven, zijn baas, zijn werkritme...
En dat allemaal omdat wij vanuit onze luie stoel in enkele muisklikken onze verlangens willen inwilligen, zo goed als moeiteloos.
En dan sluimeren er nog vragen dieper weg: hoeveel extra file? hoeveel minder jobs in de 'reguliere' winkels? en voor hoeveel geld- en/of tijdwinst voor ons die bestellen en van alles laten aanrukken tot aan onze voordeur?
Wat missen wij?
Dank je, Ken Loach, voor deze stomp in mijn maag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten