Meegezogen worden in een andere tijd, in een andere wereld: een trage tijd, een tijd zonder voortdurende muziek of mechanische geluiden, een tijd meer op het ritme van en overgeleverd aan de natuurelementen.
Meegezogen worden in een herkenbaar spanningsveld tussen passie en beheersing, tussen dwang en vrijheid, tussen geheim en openbaarheid.
Meegezogen worden in deze film zonder muziek, met een stilte die de personages laat spreken met hun blik, hun houding, hun handen en soms met woorden.
Hoe vuur verwarmt en verbrandt, verlicht en vernielt, smeult en opflakkert.
Een kostuumdrama zeggen ze. Wat zegt dat toch zo weinig over wat je ziet en meemaakt...
Beelden en stiltes blijven nagloeien en smeulen, dagen lang nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten