De Nederlandse dichter Toon Tellegen verzamelde onlangs wat hij zelf 'zijn mooiste gedichten' vond onder de titel "Een van ons zal omkijken." (Uitg. Querido, 2019).
In het laatste nummer van "Poëziekrant" van 2019 (december 2019, blz.64-67) bespreekt Yvan De Maesschalk deze bundel en citeert daarbij onderstaand 'wiskundig' gedicht met een centrale plaats voor de zon, die blijkbaar ook in vele andere gedichten een centrale rol speelt.
Hoe de zondagse babbels hun poëtische waardigheid en hun volmaakte relativiteit krijgen dank zij de driehoeksmeetkunde .
Het is zondag,
wandelaars zitten op bankjes,converseren over de sinus en de cosinus van een kus,
de tangens van het verlangen.
Ze doen hun ogen dicht en denken aan onbekenden,
x, y...
De zon schijnt,
kleine hypothesen gonzen in het warme middaglicht,
de zuivere waarheid slaapt.
Alles is nietswaardig en op een fractie na volmaakt,
en ver weg, oneindig ver weg, tussen de wilde ellipsen
en de rode parabolen,
zwemmen kinderen
in een bocht van een rivier.
(in: Poëziekrant jg. 43, nr.6, blz. 66)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten