Elk fitnesscentrum, elke sportschool heeft altijd wel enkele 'roeiers' staan, want droogwaterroeien schijnt goed te zijn als oefening. Er kan al roeiend in elk geval veel gezweet worden.
Hester Knibbe denkt bij het roeien aan de Griekse mythologie, waar Charon de boottocht verzekert naar de onderwereld en het dodenrijk. Wie moet overgezet worden betaalt hem een obool.
Hierbij zocht ik op het net hoe Charon in de beeldende kunsten wordt voorgesteld. Ik kwam uit bij o.a. de Engelse schilder Edward Burne-Jones (1833-1896), een van de zogenaamde Pre-Rafaëlieten. In het Birmingham Museum hangt dit werk "Psyche Giving the Coin to Charon".
Hier lees je hoe Hester Knibbe tijdens het roeien in het fitnesscentrum zich een verweesde Charon voelt.
CHARON
Ik roei en roei maar niemand
die ik overzet, zelfs geen rivier
waarin ik spanen sla en ook geen ziel
die mij betaalt, hier geen obool die
garandeert : geheid haal ik de overzij. Elk blijft
verbeten waar hij is en wisselt
hooguit van gewicht of trekkracht, hangt
en maakt zich langer dan hij is of wiegt en
wiegt zoals die ginds : een gek, de armen
over borst gekruist terwijl de rug iets
wegduwt, telkens weer.
(Poëziekrant jg.40,nr.1, blz.13)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten