over de kracht van mededogen -12-

De kunstenzomer Watou 2016 biedt in het Brennepark "secret poetry", woorden die pas langzaam zichtbaar worden bij regen of als je de stenen plaat met water overgiet. Schriftuur die bestand is tegen guurheid. Zoals in een gedicht van Roberto Juarroz.

Een schrift dat bestand is tegen guur weer,
dat je kunt lezen bij zon of regen,
bij schreeuw of duister,
bij naakte tijd.

Een schrift dat bestand is tegen het oneindige,
tegen barsten die zich verspreiden als stuifmeel,
tegen de onbarmhartige lezing van de goden,
tegen de ongeletterde lezing van de woestijn.

Een schrift dat weerwerk geeft
op totale guurheid.
Een schrift dat je zelfs kunt lezen
in de dood.

(uit: Elfde Verticale Poëzie, deel 1, gedicht 3, vertaling door Guy Posson, 2001)

Vele mensen vinden dat we gure tijden tegemoet gaat, letterlijk en figuurlijk, waar barsten groter worden in de sociale netwerken, waar de beschutting van beschaving en beleefdheid verpulveren, waar de woestijnen oprukken. In zo'n tijd hebben we een schrift nodig dat er staat, een kracht van mededogen, een kracht van woorden.

(Brennepark 22 juli - een fragment van de 'Secret Poetry - eigen foto)