over de kracht van mededogen -15-

De Joodse filosoof Emmanuel Levinas heeft zijn denken opgebouwd rond de idee dat we als mensen uitgenodigd worden om de andere mens als ander toe te laten vanuit de blik. Ogen dwingen ons bijna om niet in onszelf te blijven leven. Foto's of documentaires met vluchtelingen die ons strak aankijken spreken ons toe op een doordringende manier, zelfs zonder woorden.

De beelden van Maen Florin in Watou hebben ook soms dwingende ogen. Ogen die vragen om gelezen te worden. Zoals ook in een gedicht van Babab Kirkuki uit zijn bundel "Licht onbekend" uit 2013 (uitg. P, Leuven, blz.35)

TEMPERAMENT VAN DE OGEN

Ik lees je ogen
ze vertellen mij hoe ik er van buiten uitzie.
Ik lees je ogen
ze vertellen mij hoe ik er van binnen uitzie.
Je ogen zullen mijn leven een andere betekenis geven.
Droomplaats in mijn stille bed.
Stroom wekken in het leven van mijn leven.
Je ogen zullen een nieuwe identiteit aan mijn lichaam geven,
niet warm tot het kookt
en niet koud tot het afstand neemt.
Je ogen zijn het temperament
van mijn verloren ik
in het leven op deze aarde.

(eigen foto 22 juli 2013)